Kwentong Tambay - Chapter 18

"Children.. Mag drawing kayo ng Apple, at kulayan nyo"



Tanda ko pa ang malambing na tinig ng guro ko, simula noong mag-aral ako.. Kaso hindi mansanas ang nasa isip ko, Kundi paano nga ba talaga nagdudugtong ang mga parts ng sikat na robot na si Voltes V..

"Okei class, titignan ko isa isa ang mga gawa ninyo.."

Una ang ulo dahil sya ang lider ng grupo, tapos ang torso kung saan sya ang nagsisilbing haligi ng robot, tapos mga braso, binti, at ang huli ay ang paa.. Napapa-ngiti na ako..

"Iho! Very good! What's your name again?"

Tapos kukulayan ko sya ng ganito.. tapos ganyan.. Idedetalye ng maigi ang bawat parte at guhit. Abalang abala ako sa pagubos at pagtanggal ng papel ng crayola, na ngayong araw ko pa lang nagagamit ay halos kalahati na sya..

Wala sa isip ko.. Ako na pala ang kasunod.. Tinignan maigi ng aking mahal na guro ang aking mansanas.. Napangiti sya, Pinaikot-ikot ang aking notebook sa apat na sulok nito. Sya namang ikinatuwa ko, at sa tingin ko ay mabibigyan nya ako ng star sa unang araw pa lang ng klase.. Swerte!

"Iho.. Bakit si Kiko Matsing ang ginuhit mo?"

"Pfftt!!"

Gusto kong sabihin sa kanya na Voltes V ang obra ko at hindi si Kiko Matsing, pero nung pagmasdan ko ulit, nadismaya din ako.. Dahil kulang na lang ay ang saging magmumukha na nga itong si Kiko.. Tsk!

Nakakatuwang isipin, na dati ako ang nagdo-drawing sa bawat likod ng aking notebook.. Ngayon meron nang magyayabang sa akin, at magpapakita ng kanyang sariling guhit, na sa tingin ko ay magbibigay pa din sa akin ng magandang ngiti..

-----------

Sabado.. Walang pasok, walang trabaho, walang iisipin. Kakain lang at matutulog.. tapos matutulog at kapag nagising kakain ulit.. Ito ang aking sabado! Napaka-productive hindi ba? Isama mo pa ang pag browse sa Facebook, Twitter, at Friendster. Ang saya!

Alas syete ng umaga mistula pa akong zombie sa aking higaan..

Ingay ng mga bata..
Mga bumbay na nag-aalok ng panty, brief, salawal, at diaper..
Tambay na kanya kanyang bida sa kani-kanilang istorya..
Mga motor na dumadaan..
Mga nanay na nag chi-chismisan..
Mga tatay na talo sa pusta sa lotto..
at mga tomador na maaga palang ay naka set-up na ang karaoke sa kalye..

Ito ang reyalidad ng Sabado! Sira ang tulog ko.. Sira ang araw ko.. At wala pala ako sa Malacanang para magreklamo..

Isang mahinang katok sa pinto ang nagbaling sa aking atensyon, mula sa pagmumuni-muni.. Pinunasan ang muta at panis na laway..

"Vincent?"

"...."

Sinundan pa ng sunod sunod na katok.. Wala.. Sira na talaga..

"Sino yan?"

"Sino sabi yan eh!"

..
...
....

"Ako! Si Rhea!"

Jesus, Mary, Joseph! Isama mo pa si Cardinal Sin! Anung ginagawa ng babaeng ito sa ganito kaaga? At dito pa sa bahay ko? Bumalikwas ako sa aking pagiging zombie.. Tumingin sa salamin, at inayos ng bahagya ang magulong buhok.. Binuksan ng bahagya ang pinto.. Dahan dahan ko syang sinilip..

"Oh? Napadalaw ka?"

"Hindi ka kase nagtxt sa akin!" masungit nitong bati sa akin.

"Ka-kase.."

"Biro lang! Hindi mo ba ako papapasukin?"

"Ah! Sandali! Magulo pa kasi.. 5 minutes!"

Hindi ko na sya hinintay pang sumagot.. Sinarado ko ulit ang pinto, sa tamad kong katawan, hindi ko lubos maisip na magmi-mistula akong si Flash sa bilis ng kilos.. Binuksan ko ulit ang pinto, naroon pa din sya at naka-ngiti sa aking harapan..

"Ito ang masayang sabado!" bulong ko sa sarili.

"Tara! Pasok ka!" Anyaya ko sa kanya.

Isang magandang ngiti lang ang sinagot nya at diretsong pumasok.. Inikot ang mata sa paligid.. Napangiti pa sya ng isang beses..

"Hmm.. Mapapadalas yata ako dito.." malinaw nyang bigkas.

"Huh?! Teka? Bakit?" Malinaw din na tanong ko.

"Kasi magkapitbahay na tayo!" masaya nyang sagot.

"Lumipat na ako dyan sa sunod na paupahan! Hindi ba sinabi ko sayo?"

"Hindi ka kasi nakikinig eh!" maharot na tono ng kanyang boses.

..
...
....

Hindi ko alam pero sobrang natuwa ako.. Bakit? Araw araw ko yata sya makikita.. At nanggaling na mismo sa kanya na mapapadalas sya sa aking kwarto.. Ayus yun hindi ba? As long as si Rhea, balewala sa akin ang SOCO..

----

Matapos ang kaliwa't kanang kwentuhan.. Kanya kanyang palitan ng istorya, at samu't saring ngiti at tawa.. Nagpasya na syang magpa-alam..

Ngunit parang ayoko pa.. Gusto ko pa sya makasama..

Tumayo sya at tuluyang nagpa-alam.. Pero bago pa sya tuluyang tumalikod..

"Next week pwede mo ba ako samahan?" nahihiya nyang tanong.

"Aba syempre! Saan tayo punta? Excited na agad ako!" masigla kong sagot.

"Merong Summer Festival na gaganapin malapit sa Sea Coast Area sa bahay ng lola ko!" nakangiti nyang sabi.

"Sure!" ^__^

"Oks! B-bye!" paalam nya.

Hindi talaga ako makapaniwala, inimbitahan nya ako sa bahay ng kamag-anak nya.. Isang senyales na magiging maganda ang summer ko.. Hindi ako nag e-expect ng kung anu mula sa kanya, pero hindi ko maiwasan..

-----

Friday, 5am ng madaling araw..

Hindi yata ako nakatulog sa sobrang excited.. Naka impake ang mga dadalhin kong gamit, ready na ready na ako sa date namin! este sa byahe namin.. Sabihin na lang natin na pwede na din i-consider na date..

"Ang sabi nya magt-txt sya kapag gising na sya.." bulong ko sa sarili.

Nasobrahan lang yata ako sa kaba at pagka-excite kaya sa tingin ko ay napaka bagal ng oras.. Masyado akong kinakabahan.. Na nagbigay sa akin ng senyales na mag sindi ng sigarilyo sa gitna ng madilim na kalye namin.. Habang naghihintay..

..
...
....

"Dudes! Ang aga mo tropa!"

Hindi ako pwedeng magkamali..

"WAAAAAAAHH!!!"

"Bakit nakabihis ka? Saan ang lakad mo? At para saan yang gamit mong dala?!" tanong ko kay Vincent.

"Saan pa! Eh di sa Summer Festival! AHAHAHA!!"

"At sino nagsabi sayo na pwede kang sumama, ABER???" galit kong tanong.

"Si Rhea lang naman! Pftt!" sagot nya.

Anak ng teteng! Masisira yata ang date namin ni Rhea sa mokong na ito.. Sa dinami-dami ng pwedeng maging kasama eh ang mokong na ito pa..

"Ang aga nyo naman mag-away.. hehehe!"

Ang matamis na amoy ng kanyang pabango.. Ang boses nyang sa tuwing magsasalita ay kumikiliti sa aking puso.. Hindi pa man ako nakakalingon ay kilala ko na kung sino..

"Rhea! Ayaw ako isama ni Dudes! Hindi ba ikaw mismo ang nag-imbita sa akin? dba? dba? Sabihin mo sa kanya.."

Aba ang tarantado naghanap pa ng kakampi.. grrr!!

"Oo.. Inimbitahan ko sya since nakakatakot mag byahe ng dalawang tao lang.."

Asar! Wala ako nagawa.. Pero oks na din, basta huwag lang sya papasok sa eksena na siguradong mabibitin ako..

"Let's go guys! Bwahahaha!!" sigaw ni Vincent.

-----

Alas syete empunto ng makarating kami sa terminal ng bus, at meron pa kaming 30 minutos na paghihintay bago pa ito tuluyang umalis.. Naupo ako sa smoking area, kung saan katabi ko ang dalawang binatilyo..

Nagmasid sa paligid bago tuluyang magsindi ng yosi..

Namamangha ang aking mata sa matandang babaeng naglalako ng kung ano-anong bagay na pwedeng i-display sa bahay, kwarto, kusina, at kubeta..

...
....
.....

"Sir! Gusto mo? Mura lang ito." alok nya sa akin.

Hindi ko maiwasang mapangiti, dahil ang pilit nyang inaalok sa akin ay ang parehas na regalo na ibinigay sa akin ni Kath, noong kaarawan ko..

"Tig bebenta lang pala ako.." natatawa kong bulong sa sarili.

"Bihira lang po ang bumibili nito sir! Kasi inaalok ko lang ito sa mga espesyal tulad mo"

Ano daw? Si manang magaling sa sales talk.. Mukha lang itong ordinaryo, kya hindi ako mahuhulog sa kanyang matamis na dila.

"Binili din kaya ni Kath ito dahil sa tingin nya ay espesyal ako para sa kanya?" bulong ko ulit sa sarili.

Napangiti ako ng hindi ko namalayan, ngunit may halong kirot na hindi ko pwedeng itago..

"Dudes tara na, kanina pa kita hinahanap!" sigaw ni Rhea na papalapit sa akin.

"Ah Sorry! Ang kulit kasi ng matanda.." sagot ko.

Hinawakan nya ang aking kamay at hinila nya ako.. Sa lambot ng kanyang mga palad, nagmistula akong papel na kayang liparin ng isang ihip lang.. Ngiti.. Ngiti lang ang nagawa ko.. Ang saya..

----

Magkatabi kami sa 2 pax na upuan.. Nasa likod si Vincent. Ayos na ayos! Masosolo ko sya.. Ayon sa kanya meron kaming 4 hanggang 5 oras na byahe, at dalawang stop over. Sapat na siguro para makapag pa-pogi ako sa kanya..

Romance ang kasalukuyang naka-play sa loob ng bus. Full blast ang AC, at nakasarado lahat ng kurtina ng bintana.

Halata sa hitsura ni Rhea na apektado sya sa kanyang pinapanood.. Sinilip ko kung ano nga ba ang palabas, at muntik na akong masuka sa ka-kornihan.. Lumang pelikula ni Guy and Pit. Lumalamig na ang loob ng bus, dahilan upang isarado ko ang aking jacket..

..
...
....

"Dudes.. Pahiram ng jacket, nalimutan ko magdala.."

At dahil pa-pogi nga ako, at alam kong pagkakataon ko ito. Mayabang kong hinubad ang aking jacket at binigay sa kanya.. Okei! Plus pogi points!

"Thanks!" nakangiti nyang sagot.

Sabay yakap sa aking braso.. ^__^

Ilang oras pa kaming ganito.. Ayos na ayos!

..
...
....

Matapos ang dalawang oras na pag pudpod ng pwet sa upuan, nag stop over na ang bus. Dali dali kaming bumaba, upang makaligtas sa lamig..

"Ha! Ha! Ha-choooo!"

Grabe! Magkakasipon pa yata ako.. Kasalan to ni Rhea.. T_T

"Okei ka lang?" tanong nya.

"Oks lang! hehehe!" sagot ko.

"Tara samahan mo akong bumili ng souvenir sa malapit na stand!" anyaya nya.

"Sure!"

Wala yatang kapaguran ang isang ito, pero infareness lalo syang nagiging cute kapag ganito sya kakulit, at lalo akong nahuhulog sa kanya.

Mga lucky charms, bracelet bids, mga bagay na makikintab at mga bote ng langis na hindi ko malaman kung pangpalaglag nga ba ang laman.

"Gusto ko ito!" sabay dampot sa isang botelya na naglalaman ng iba't ibang kulay ng buhangin.

"Maganda ba?" tanong nya sa akin.

"Ayos lang.." sagot ko.

Matapos bayaran ay dumiretso kami sa maliit na restaurant (Hindi ko alam kung saan na napadpad si Vincent, pero hayaan nyo na lang sya.), Kumain, at nag-usap ng kaunti..

Bumusina na ang bus, at nagtawag na ang sidekick ng driver, roll call kumbaga.. Dali dali kaming nagmadali at baka maiwanan kami. Napakasaya ng araw na ito.. Kung pumanaw man ako, at may tyansang ma-interview ni San Pedro, ito ang sasabihin kong pinakamasayang parte ng buhay ko.

----

Corny na naman ang next movie.. Matapos ang Guy and Pit, ay Vilma Santos naman ang kasunod.. Wala man lang kama sutra, para maibsan ang lamig ng AC..

"Dudes! Sayo na lang ito!"

"Huh?! Hindi ba binili mo yan? Nakakahiya naman.." palusot ko.

"Binili ko yan para sayo, pasasalamat ko sa pagsama mo sa akin, Sobra akong nag-enjoy at hindi ako nagkamali na ikaw ang sinama ko.." paliwanag nya.

"Sige na! Kunin mo na!" dugtong nya pa.

"Okei!" sagot ko.

Sa mala anghel nyang mukha, ang pagkakulit nya, sobra akong natutuwa.. Gusto kong sabihin na..

"Makasama ka lang oks na ako Rhea.."

"Huh? Really?! Ang sweet mo naman Dudes.."

!@#%$^!!!

0 comment/s:

Post a Comment