Ang Biyaya

"Naisip ko lang na baka malaki ang pangangailangan ng may-ari.."

Hindi pa tapos ang kanyang sagot may kasunod na agad na tanong. Asiwa nyang tinignan ang kanyang supervisor. Matagal. Itinaas lang nito ang dalawang hinlalaki at sumenyas pa na ipagpatuloy lang. Nahihiya pa't kamot ng kamot sa kanyang ulo si Elmer. Hindi sanay sa malalaking lente ng camera na nakapalibot sa kanya sa mga oras na iyon.

"Ano naman maipapayo mo sa mga kapwa manggagawa mo dito?" hirit ng isa pang reporter.

Hinanap nya sa paligid ang mukha ng kanyang mga ka-trabaho. Napakunot noo nang napansing walang pamilyar na mukha sa mga nakapaligid sa kanya, liban nalang sa supervisor na nakangiti pa din sa kanya.

"Ahh.. Isauli kung hindi sa inyo.." tipid nyang sagot.

Nagpalakpakan ang mga tao. Mabilis ang kindat ng mga camera. May mga ilang bumati at may mga nakipag-kamay pa. Instant celebrity si Elmer sa mga oras na iyon matapos nyang ibalik ang bag na may naglalamang pera na pagmamay-ari ng isang negosyanteng intsik.

Maya-maya pa'y parang upos lang na nilipad ng hangin ang mga reporter. Mabilis na naglaho matapos makakuha ng scoop. Ilang saglit pa, solo na naman nya ang problema.

----

Napasindi sya ng yosi ng makababa ng jeep. Mabagal ang bawat hakbang habang pinapasok ang makipot na eskenitang papasok sa kanyang maliit na barong-barong. Tinapunan ng ngiti ang ilang tambay na nag-alok ng kapirasong likidong pang-painit ng sikmura.

"May sakit ang inay.." utol nya.

"Kailangan din ng gamot ni itay.." ang kanyang ina.

"May bayarin sa eskwelahan si Junel.." ate nya.

"Nakapaskil ang pangalan mo sa tindahan ko! Mahiya ka naman!" ang ulirang kapitbahay.

"Bayad po sa ending.." tamad na tambay.

Punit ang kanyang mukha sa pagkakalamukos nya dito. Sa isip nya isang mura ang malutong nyang pinakawalan. "Tang***! Bakit 'di ko nalang kinuha yung pera?" Alam nyang hindi naman mapapansin kung babawas sya ng dalawang libo man lang sa salaping 'di nya kayang bilangin sa loob ng isang araw. Palibhasa uso ang nagbabalik ng mga gamit lalo na't sa hotel na kanyang pinagsisilbihan.

"Isang sarsi po.. Hindi gaanong malamig.." utos nya sa batang tindero matapos makumpirmang wala ang nanay nitong pinagkakautangan nya.

Naupo sya sa gutter sa harap ng isang karinderya. Mas lugi pa sa asong nabasted ang kanyang hitsura. Malamlam ang mga mata habang pinagmamasdang maubos ang baga ng sigarilyong may naglalarong usok sa kanyang kamay.

"Kung tulad lang ng usok ang problema, siguro inapakan ko na ang baga.." bulong nya sa sarili.

"Si Elmer na'sa tv oh!" wika ng isang ginang habang nagpipinta ng baraha.

Imbis na matuwa, napabuntong hininga na lamang sya. Kumapal ang kaninang manipis na mga tsismosa. May ilang natuwa at may ilang nagsabing tanga sya. Lumakad sya papalayo, makaiwas lang sa mga posibleng marinig na magpapa-alalang paminsan minsan kailangan nya ding maging masama.

----

"Si Kuya Elmer nandito na!" masiglang wika ni Junel nang maabutan nyang nasa labas ng kanilang bahay. Binuhat nya ang bunsong kapatid at hinalikan sa pisngi. Hinawi nya ang buhok na tumatakip sa mga mata nito.

"Kuya hinihintay ka nila mama. Sabi sikat at mayaman kana daw" bulong ng kapatid.

"Wag kang maingay.. Secret lang yun!" biro nya.

Hindi na sya magtataka kung maraming tsinelas ang nakalinya sa tapat ng kanilang pinto. Siguro'y nakarating na sa mga magulang ang balita. Nagbaba sya ng balikat bago pumasok. Nakangiti ang kanyang ina na sumalubong sa kanya. Isang mainit na yakap at ilang talsik ng laway matapos umubo.

"Kumain ka na ba iho?" pauna nito.

"Hindi pa nga e! Nakakagutom ang humarap sa camera.." biro nya sa ina.

Nahinto ang kanyang ngiti ng mapunang hindi mga tsismosa ang laman ng kanilang tahanan na inaakala nyang nag-aabang na mga bisita. Tiyo, Tiya, mga pinsan at ilan pang malapit na kamag-anak mula anit hanggang talampakan.

"Nagluto ako ng paborito mong ulam" singit naman ng kanyang itay.

Inilapag nya ang kanyang gamit. Hindi na sya nagtagal at mabilis na sinunggaban ang naghihintay na pagkain sa mesa. Ilang subo palang at lumapit na ang kanyang ina. Ginulo ng bahagya ang kanyang buhok.

"Anak mayaman na tayo.." bulong nito.

"Hindi ako inabutan nay eh! Intsik ang may-ari kaya kuripot.."

"Magsisinungaling ka pa. Akala mo hindi ko malalaman na tumataya ka ng lotto?" napahinto sya matapos iabot ng ina ang kapirasong papel na naglalaman ng mga numerong kanyang tinayaan kahapon lang.

"Wala tayong tv eh! Sa radyo ko lang inabangan.."


-End