Yosi

"Aha~ha.. Aha~ha.. Ahaha.. La~la! Sumulat ako upang malaman mong, ako'y tapat pa din sayo. May problema ka ba? Matutulungan ba kita? Sa akin ay huwag kang mangamba"


Maharaba! Magdadalawang taon na din akong sumusulat. Ang bilis lang ng karera ng buhay. Talagang kahit anong gawin, hindi makikisama ang orasan. Pinanindigan ang titulong ginto sya. Balik tayo sa 2010. Noon ang trash bin sa tabi ng mesa ang nagiging huling hantungan ng mga laman ng sabaw kong utak. Bilang kasapi sa taga-konsumo ng natural resources sa pilipinas, kasama na din ang pagiging guilty sa pagsikat ng global warming; isa ako sa mga tambay na nag nais sumulat ng mga kwentong hindi naman kapupulutan ng aral.


Ngayon, balik tayo sa trash bin. Importante ang role ng trash bin sa akin. Kahit pumikit ka at magkwento ang seksi mong kapitbahay ng mga feeling virgin stories, alam at alam mo pa din na ang laman ng trash bin ay BASURA. Ang mga kwentong sinulat ko ay basura. Ang blog ko ang trash bin, at ako ang makulit na taga-kalat ng basura na binabasa mo ngayon. Kung nasa klase lang ako, malamang ubos ang baon kong pera sa tagalista, dahil sa mga bagay na pinagsasasabi ko na wala namang kinalaman sa paglaki ng boobs ni Kim Chu.


"What about you Mr. Garcia?"


"Me?" tanong ko.


"No! About the Author!"


Syetess! Parang describe yourself lang na allowed ang pagsisinungaling. Kumpleto bakuna ko, kaya walang chance ang allergy na makipag-fling sa healty kong katawan. Pero sa tuwing nababasa ko ang "About the Author" parang byenan ko lang kung umiwas ako. Hindi naman ako masikreto. Talagang nakakailang lang sumagot sa about-about na yan. Salamat dun sa naka-imbento ng pamosong "judge me" at may madulas akong palusot sakaling may maligaw sa blog ko.


Tutal nabanggit na naman ang Author. Hayaan nyo kong magkwento sa buhay kong mala Tom Sawyer ang dating. Simulan natin sa part na mahilig pa akong manood ng x-rated movies. Ang pinaka paborito ko ay ang Kamasutra series. Yun lang. Skip na lang sa love life, dehins naman ako showbiz. Pero kung may crush akong artista, walang iba kundi si Eula Valdez. Kapag nagpaseksi si Julia Montes crush ko na din sya, pero ngayon magpa-baby muna sya hanggang hindi pa laos.


"Why Like Thiiiss?!" wika ng kaibigan kong indiano at halos mag-upside down ang bigote sa sobrang pagkangiwi.


"Keisahe? Tike?!" nagtatako kong tanong.


"Inta Mudir kalam ana mafi malum, ada mhuk mafi!" pagpapaliwanag nya.


"Lesh mushkil?" tinapik ko ang balikat nya. bagamat may lungkot sa kanyang paquito diaz na mukha, kung tatawa at ngingiti sya ay siguradong magdudulot ng ngiti sa maliit na parte ng daigdig.


"habiby!" ipinakita ko sa kanya ang dalawang baso na may umuusok na tea. magic bigla na lang nandoon.


"Kalewali! Taal drink tea with me!" anyaya ko.


Hindi tulad ng sinasabi ng mga fairytales na masalimuot ang ikot ng mundo, at maraming witch na nag-aalok ng bulok na mansanas. Alam naman natin kung paano pumara ng jeep, at nasa atin kung paano tayo hindi mauuntog. Lunod na sa bangungot ang mga tao sa problema, wag na tayong umisip pa ng problema na idagdag sa mga nauna. Kung may tubig, pag-aralan nating lumangoy. Kung naiwan ng school bus, isiping paminsan minsan masarap maglakad. Kung may harang sa daraanan, wag umiwas. Sa halip, alamin muna kung mumurahing materyales ang ginamit sa pagbuo ng pader. Malay natin ang inakala nating balakit sa kalsada ay kasing liit lang pala ng problema ng kaibigan kong indiano.


"Inta mafi malum english? Malem! Kalam suway suway.. WHY-LIKE-THIS?!" natatawa kong wika.


"Shukran!" sagot nya. "Afwan!" sabi ko.






"Sumulat ako upang malaman mong, ako'y inip na inip na dito. May pera ka ba? Mauutangan ba kita? Huwag mag-alala at mababayaran din kita.. Ahaha.. La~~la!"






-----


writing exercise for myself lang, o sabihin na nating free writing na lang. image credit nga pala to orig uploader.