image credit to orig uploader
Kung buhay pag-ibig ang pag-uusapan sa inuman, nagsisimula palang ang ikot ng baso mas gugustuhin ko ng malasing nalang agad. Hindi na bago kung ako palagi ang pulutan sa tuwing ganoon ang usapan. Hindi na din bago na kami palagi ni Jan ang magdudulot ng tawanan sa magdamag na lasingan. Ano bang magagawa ng tulad kong ibang klase kapag tinamaan? Hindi uso sakin ang pag-suko lalo't hindi ko pa naman nakikitang may nagmamahal na sa kanya. Sabihin nalang nating may libo-libo akong palpak na diskarte para hindi nya sagutin, at may isang moves pa kong hindi ko pa nadidiskubre para tuluyan na syang mapa-sakin.
"Apat na taon pre! Nag-asawa na yung aso namin, ikaw 'di pa din sinasagot!"
"Kailangan na tong ipa-tawas si Willie, baka sakaling mabawasan ang maligno sa katawan!"
"Huwag kang maniwala sa kanila pre! Ituloy mo lang yan hanggang sa puntong wala na syang ibang choice kundi ikaw!"
"True love yan pre! True love!"
"Lahat ng sakit may healing process.. Pero sa lagay mo acceptance na yan!"