Lahat ng lente ng kodak ay
naka-abang. Lahat ng mata ng sambayanan ay na sa kuwadradong kahong nagbibigay
kaalaman. Mismong ang Pangulo ng bansa’y hindi na mapakali sa kaniyang inuupuan.
Lahat ay naiinip habang nag-aabang.
Taong 2020 nang naimbento ang aparatong
kayang maglaro ng oras. Kauna-unahan sa mundo, ng isang pinoy na henyo. Si Art,
bilang isang imbentor, siya na rin ang naatasang sumubok. Iisa ang kanyang
misyon simula noong umpisa. Walang iba kundi hanapin si Hesus Kristo.
“Mr. President!” wika ng
alalay ng pangulo, “Nagsimula na ang paghuni ng aparato!”
Palatandaang pabalik na si Art
sa kabihasnan. “Ihanda ang media!” utos ng Pangulo, “At ang kape ko’t maintenance!”
kasabay ang pagsilip sa kanyang bank account. Napangiti nang biglang tumaas ang
mga numero.
Umilaw ng pagkalas ang
aparato. Nanginig ng ilang ulit bago nito iniluwal si Art. Lahat ay tulala.
Lahat ay hindi makapaniwala. Kasabay ng paglabas ni Art ang isang lalaking may
kahabaan ang buhok at putting puti ang suot.
Batid sa itsura ng dalawa ang
tila hirap na dinanas. Kung anumang nangyari’y wala ni isang nakaka-alam. Dahan
dahan silang naglakad sa nag-aabang na entablado. Sa harapan ng mga taong noong
umpisa’y mga kritiko. Akay nya sa kaliwang kamay ang lalaking walang pangalan
at nagsabing..
“Mga kababayan! Na sa harapan
ninyo ang taong maraming ulit na naglaro sa ating mga isipan!”
Nagpalakpakan ang lahat. Nagkaluto’t
umusbong ang masigabong sigawan.
“Siya! Siya si Hesus!”
matapang ang kaniyang tinig.
Bumulong ang lalaki kay Art, “Sir, dagdagan mo
talent fee ko ha..”